Rijverboden Oekraïne

TIR carnet
Transport International de Marchandises par la Route (afkorting: TIR) is een conventie die het vervoeren van goederen naar of van een niet-EU lidstaat moet vergemakkelijken. De meeste Europese landen (uitzonderingen: ministaten, Bosnië en IJsland) en veel landen in Centraal-Azië, Mongolië en delen van het Midden-Oosten en Marokko en Tunesië doen hier aan mee. In totaal doen 66 landen mee aan het systeem.

Het TIR-systeem omvat een internationale douanestandaard voor goederen in verzegelde voertuigen of containers, met enkel douanecontroles in het land van herkomst en het land van bestemming om zo tijdrovende grensformaliteiten aan tussenliggende grenzen te voorkomen. Meer dan 40.000 internationale transportbedrijven zijn door hun overheid geautoriseerd om van het TIR-systeem gebruik te maken. Vrachtwagens die onder de TIR-conventie goederen vervoeren moeten een blauwe plaat met de letters TIR op de vrachtwagen bevestigd hebben. Na de verzegeling mag enkel de douane de lading inspecteren.

De TIR conventie werd in 1975 gehouden en kwam in 1978 van kracht. Na de val van het communisme in Oost Europa nam het aantal TIR carnetten extreem toe door de toegenomen handel met de EU, en namen weer af nadat deze landen bij de Europese Unie kwamen, daar de EU beschouwd wordt als één lidstaat van de TIR, en dus voor verkeer binnen de Europese Unie (bijvoorbeeld van Litouwen naar Frankrijk) geen TIR-carnet meer benodigd is. Tegenwoordig komen de meeste TIR-voertuigen uit Oekraïne, Rusland en Turkije. Maar het is ook mogelijk om voertuigen uit Kazachstan, Mongolië of Syrië met een TIR-carnet tegen te komen, alhoewel deze vanwege de grote afstanden sterk in de minderheid zijn op de Europese wegen.